Archieven maart 2018

Vrijdag 16 maart 2018

Hey Joost, bijgaand het verslag van onze laatste dag!

Dag 6

Onze reisdag terug naar Nederland. Bij start moest de knop even omgezet worden om de vibe nog even vast te houden. Met “ YIHA!! klanken uit de badkamer, lekkere muziek en een dansje op het bed was de vibe zo weer terug. ?Heerlijke douche, lekker ontbijtje, spullen pakken, uitchecken en hup naar de bus. 9.20 uur vertrek voor onze ruim twee uur durende busreis naar Oslo. Op het busstation aangekomen ging een groepje Oslo in en een groepje ging voor een kop lekkere koffie en daarna met de trein naar het vliegveld en daar nog wat shoppen. Eenmaal op het vliegveld hebben we eerst de labels voor onze ruimbagage geregeld. Heel handige zelfservice. Bagage afgeven kon nog niet dus eerst maar iets lekkers gescoord bij Starbucks. Om 14.45 bagage afgegeven en door de douane. Nog even shoppen voor het thuisfront, altijd leuk! Eenmaal in het vliegtuig raken we aan de praat met Carla die ook reizen in Noorwegen verzorgt. Leuke verhalen uitgewisseld en weer nieuwe ideeën gekregen voor een volgende reis. In Amsterdam is het 4 graden en er staat een koude wind! Raar om weer in de “drukke wereld” te zijn, we moeten echt even schakelen. Straks op Schiphol bagage overpakken in de flightbag, rugzak inleveren en op naar huis. Wat zal dat weer wennen zijn zonder al die leuke mensen, zonder sneeuw en sneeuwschoenen, zonder hut en met een heerlijk bed, een schone wc, een heerlijke douche elke dag weer, heerlijk eten,………wat hebben we het toch goed! Heerlijk nagenieten dit weekend en komende tijd plannen maken voor een nieuwe uitdagende reis! Lieve groet, Josée

Donderdag 15 maart 2018

Foto’s Maurice van den Boogaart

Dag 5
Gisteravond op het meer doorgebracht om het Noorderlicht te zien. Met -12, totaal verkleumd en het was het waard! Verkleumd ons bedje in waar de kachel flink stond te loeien en dat hebben we geweten. De sauna wekte ons midden in de nacht. Ramen open, deur open en Koen en Karin stond zuurstof te happen in de deuropening. Karin trok haar matras uit haar bed om de nacht te vervolgen op de grond ipv boven in het stapelbed. BartJan snurkte heerlijk door alles heen. We waren al weer vroeg wakker, de kachel was uit en dus koud in de hut. Kachel aangemaakt, kopje koffie voor iedereen gemaakt en het ritueel van opfrissen, aankleden, tas pakken en hut opruimen opgepakt. Ontbijt in de gemeenschappelijke hut. Voor veel mensen een beperkt ontbijt want de zakjes komen onze neusgaten uit. De eerste tranen van emotie vloeiden. De realiteit staat aan de voordeur. Bijna weer naar huis na een fantastische week! Alles zat mee, het weer, de route, het gezelschap, een fysieke en mentale uitdaging, we hebben het Noorderlicht gezien en onze fijne relaxte reisleiding. De route ging over het meer. Onderweg zagen we onze hutten van de eerste nacht liggen. Nog even tijd voor een filmpje, rennen op sneeuwschoenen, hoe bizar is dat! Aan het eind van het meer doken we de bossen in. Heerlijk weer zelf een pad maken door die bergen sneeuw. Met ploeteren, klauteren en sneeuwhaas sprongen kwamen we uiteindelijk op een weg. Het startpunt naar de geciviliseerde en geconditioneerde wereld. Onderweg nog even een poging gedaan om een snow face te maken die helaas mislukte. Nog circa een uur wandelen en de taxi komt ons halen. Op naar de douche, de lunch, me time, fruit halen in de supermarkt, een echt diner en dan een lekker bed! De douche….. wat een zalig moment, weer helemaal fris! Daarna de lunch…. een buffet….zalig! Er waren ineens veel minder praatjes dan bij de lunch met de Adventure zakjes ?. Vanavond nog gezellig eten met z’n allen en vast een borreltje en dan ons bedje in om rond half tien weer op de bus te stappen richting Oslo. Lieve allemaal ontzettend bedankt voor deze onvergetelijke week! Dank voor jullie gezelligheid, humor, inzet, goeie gesprekken en onzin, sportiviteit, collegialiteit, respect en bovenal het genieten! Zou zo weer een reis met jullie ondernemen.
Lieve groet, Josée

woensdag 14 maart 2018

Dag vier Afgelopen avond afgesloten met een avondwandeling. Mede omdat het avond eten helemaal verkeerd gevallen was. Wat een sterrenhemel! Om 6.15 uur al weer wakker, op naar buiten de zonsopkomst bekijken. Weer een strak blauwe hemel! Hut opruimen, tassen pakken en gaan! 11 kilometer vandaag. De start was heel relaxed met veel fotomomenten! Iedereen genoot op en top! Zon, sneeuw, mooie natuur en een leuke club mensen. Weer even een koffie en reep moment en weer door. De lunch werd genuttigd in het zonnetje. Iedereen installeerde zich zo dat er volop genoten kon worden van de zon. Tijdens de lunch kregen we de opdracht voor het vervolg van de wandeling. Uitzoeken op de kaart waar we zaten en hoe we bij een bruggetje uitkwamen. Kompas om m’n nek en gaan, samen met Kristel en Karin. Kristel ging weer als een speer nadat ze de aanwijzing had ontvangen. Diana en Lieke leidden de andere groep naar het bruggetje met Koen en BartJan voorop. De laatste kilometers weer dwars door de natuur. Kristel bepaalde de route en maakte ons pad. Uiteindelijk kwamen we uit op het meer ( Kolsjø) Bij andere hutten dan de heenweg. 2 slaaphutten en 1 gemeenschappelijke ruimte. Eerst de kachel weer aan in ons slaapvertrek het is er zo ontzettend koud! Samen met Koen, BartJan, Karin en Kristel in een hut, wat een feest! Eerst met z’n allen aan de chocolademelk om wat op te warmen. Daarna naar de gemeenschappelijke hut. Daar is het al heerlijk warm en het water is gekookt. Tijd voor thee en een soepje. Vanavond kans op Noorderlicht en natuurlijk weer een avondwandeling. Onze laatste avond alweer in de hut. Morgen nog een wandeling van zo’n twee uur en dan op naar het hotel en die heerlijke douche. Samen lunchen in een restaurantje, we kijken er nu al naar uit! Lieve groet, Josée

dinsdag 13 maart 2018

Dag 3
6.30 waren we weer wakker. Het is helder met een frisse wind. Op naar de 14 km. Eerst koffie en ontbijt. Daarna de Franse douche in het “dames hok”. Het wildplassen trekt meer dan het toilet ivm de hygiëne. Het zicht is echt fantastisch. Een toren die 16 km verderop staat is goed te zien. Hut opruimen om vanmiddag weer terug te keren. We kunnen onze spullen in de hut laten liggen dus vandaag is het lichtgewicht wandelen ?. Zonder jas op pad, de zon schijnt, hoe fijn is dat! Maurice gaf aan dat we de tijd moesten nemen om foto’s te maken. Dit namen sommigen in het begin heel letterlijk dus er moest even aangespoord worden in verband met de afstand die we voor ogen hadden. De eerste kilometers gingen vooral bergafwaarts zoooo fijn. Dit hield alleen in dat ons aan het eind ook een klim te wachten stond ?. We staken twee keer een meer over. Bij het tweede meer haakten Lieke en Marije af richting wat hutjes. Wij liepen door om een berg te bedwingen via ongerepte paden. Eerst een stop voor wat drinken en energiereepjes. Maurice gaf aan dat we onze rugzak op die plek achter konden laten en dat we daar voor de lunch terugkwamen. We hingen ze dus maar in de bomen. Tijdens deze stop kwamen we ook nog een man op een hondenslee tegen! BartJan gaat hier vast van dromen. Als kleine jongen was hij daar al gek op. De start van de bushwracking begon. Peter voorop, zichtbaar genietend en ervaren. Koen en Karin namen ook een deel voor hun rekening. Wat een sprookje! Het was de dag van “oh wat mooi”, “schitterend”, “ fantastisch”, “geweldig”, dit vloog je ontelbare keren om je oren! De tocht omhoog duurde ongeveer 1,5 uur en in 25 min waren we weer beneden. Kristel heeft zich getoond als een ware sneeuwhaas. Als jumping Jack(y) vloog ze naar beneden. Direct uit bed zei ze al dat het een dag werd van fun en spelen, nou dat heeft ze waargemaakt ?. De lunch genuttigd waarbij BartJan de tip van Maurice opvolgde om de maaltijd dicht tegen je lijf te houden zodat het niet zo snel af zou koelen. Hij was alleen vergeten  het zakje dicht te doen waardoor hij helemaal onder het eten zat. De terugtocht had nog even een stop op het meer om Lieke en Marije op te pikken en de foto te maken met de vlag van hiking en adventure. Op weg naar de hut….. en ja die was pittig. De man met de hamer moest verslagen worden, dat is gelukkig gelukt! Nu eerst de sneeuwdouche, chillen, foto’s kijken, nagenieten en straks genieten van ons eten. Koen heeft ons namelijk Groningse worst beloofd in ons “stampotje” . Vanavond weer yahtzee met gin deze keer……..als afsluiter: de sneeuwdouche was grandioos, drie gillende keukenmeiden ( Karin, Marije en Josée) Tot morgen, dat beloofd weer een mooie dag te worden………..
Lieve groet, Josée

Maandag 12 maart 2018

Dag 2 De dag begon om half zeven. Tja vroeg erin is ook vroeg eruit! Wat heerlijk die stilte buiten. Even wassen op de alternatieve toer en klaar zijn we weer voor vandaag. Als ontbijt scrambled eggs…..wat een smurrie! Gelukkig kwam Maurice met de tip om de inhoud van het zakje te bakken in een koekenpan. Wat Herbamare kruiden erbij en smullen maar! Om half tien stond iedereen klaar voor een nieuwe tocht. Op weg naar Sveinsbu. Een tocht met veel hoogteverschillen en veel nieuw te vormen paden. Wat is dat geweldig en ook zwaar! Een ware aanslag op je benen. Onderweg een korte stop voor een snack en wat te drinken. En op weg gingen we weer. De klim zette zich in! Het was gewoon warm. Onderweg een kledingwissel was geen overbodige luxe. Nat shirt en jas uit, een droge aan en een shirt en dat was voldoende. Onze lunch hadden we rond 12 op wederom een mooie plek. Ons lunchkamp was een grappig gezicht met een ieder die op z’n rugzak of zitlap in de sneeuw zat. Het wildplassen voor de dames was een leuk moment. Waar gaan we zitten en hoe gaan we dit doen op die sneeuwschoenen ?? Dan hebben de mannen het toch iets makkelijker. Maurice had een glijbaan gemaakt en velen van ons waagden de steile tocht omhoog om te kunnen glijden. Iets na half drie bereikten we onze hutten. Weer twee mooie en knusse plekken. Het ritueel van slaapplaatsen verdelen, vuur maken, sneeuw scheppen en water maken kon weer beginnen. Het was een pittige mooie tocht en dat was aan een ieder wel te merken. In de grote hut gingen we yahtzee spelen. Heerlijk hoe het fanatisme en de humor over tafel vlogen. Het yahtzee alarm klonk bij Koen en Josée. Wat zoute pinda’s,M&M’s en thee erbij en we kunnen er weer een beetje tegen. Straks weer het ritueel van water koken en eten maken. Niet iets waar we naar uitzien hahaha. We maken er maar geintjes van als “diner bij kaarslicht” en “ wat hebben Johny en Thérèse vanavond op het menu staan”……Helaas is het met het vissen niet gelukt. Dus vanavond geen vis op het menu…..Lieve groet Josée

Zondag 11 maart 2018

Na een lekker ontbijt en nog een heerlijke douche, klaarmaken voor vertrek. Een dag om er in te komen. We worden om tien uur opgehaald, rijden zo’n 20 min en gaan dan de tocht van 6 km starten naar hut 1, Kolsjø. Het is zo ver we zitten in de bus op weg naar ons startpunt! Maurice rijdt voor ons in zijn eigen auto inclusief onze sneeuwschoenen. Zin in! Bij aankomst kregen we onze sneeuwschoenen en stokken. Het sneeuwt! De eerste hilarische momenten deden hun intrede. Lieke dacht achteruit te kunnen lopen op sneeuwschoenen en lag al snel op haar gat. Kristel trok haar sneeuwschoenen achterstevoren aan. Na ca 800 meter op een pad gelopen te hebben, doken we het bos in. Dat liep stukken fijner! Het laatste stuk naar de hut liepen we door de ongerepte natuur. Zelf het spoor maken was best pittig! Wat een mooie plek hebben we! Drie hutten bij elkaar aan een ( bevroren meer Kolsjø) en aparte houthokken en toiletten. Bij binnenkomst gelijk de kachel aangemaakt en sneeuw geschept om te smelten voor onze koffie, thee en middageten. Heerlijk met z’n allen gegeten in de grootste hut. Wat doet een maaltijd dan goed! Om drie uur met z’n allen nog een wandeltocht gemaakt. Wat een mooie natuur en wat heeft de natuur veel te bieden. We hebben materiaal bij elkaar gesprokkeld om vuur te maken. Wat is dat leuk om te doen! BartJan en Koen gingen nog even ijsvissen! Benieuwd of we nog een vers visje kunnen eten! In de hut is het inmiddels behaaglijk warm. Lekker even met een kop thee op de bank! Straks weer lekker eten met z’n allen vast bij kaarslicht. Het kaarsje zal vast op tijd uitgaan na zo’n heerlijke dag buiten……….Op naar meer van dit soort dagen! Het gaat vast nog mooier worden want het weerbericht zegt dat de zon zich veel laat zien komende week. Gr. Josée

Groep 2

zaterdag 10 maart 2018.

Lees meer

Vrijdag 9 maart 2018

Vanmorgen na een goede nachtrust in de Pramvika hut zagen we voor het eerst deze week de zon doorbreken.
Een prachtig gezicht over kolsjo (meer)
Het eerste stuk liepen we over het meer wat zorgde voor de nodige foto momenten. Ook werden er een paar sneeuwduiken genomen en snow angels gemaakt.
Ik had vandaag de eer om het trail te maken vanaf het meer. Het was best effe bikkelen om het meer te verlaten want het ging al snel stijl de hoogte in en zat ik af en toe tot aan mijn heupen in de diepe sneeuw.
Na een pittig stuk naar boven vond ik zeer waarschijnlijk het spoor van een eland wat ons naar de weg leidde. Vanaf hier konden we het laatste stuk naar beneden lopen waar de taxi ons zou oppikken.
Na een nodige 😉 en welverdiende douche in het hotel hebben we nog even heerlijk geluncht in een nabijgelegen restaurant. Vandaag was een mooie zonnige afsluiting van een geweldige avontuurlijke week….

gr. Micha

Donderdag 7 maart 2018

We zijn er klaar voor. De dag dat mogelijk de zon zich even zou laten zien. De dag na onze fantastisch spectaculaie beklimming via een flank die nog niet eerder beklommen was. De dag voor de laatste sneeuwschoen trektochtdag. De dag dat de meeste mannen een sneeuwval genomen hadden, of niet Erik. Tien uur iedereen paraat en met lichte sneeuwval en lichte wind, de meeste met een zonnebril op, tja die zon die misschien……
Het eerste stuk hadden we de 2e dag genomen. Was wat vaker dalen en daardoor gingen er regelmatig een paar op zijn gat. Hier en daar werd een heuse glijbaan gecreëerd.  Bobbejaanland zou er trots op zijn. Langzaam aan kregen we wat meer zicht doordat de bewolking wat minder werd. Zou die zon.. …?
Om verveling niet toe te laten slaan zochten we een nieuw pad door het bos. Heleen wilde eens ervaren hoe het was om zelf het pad door de verse sneeuw te ploegen. Nou dat ging haar goed af. Wat een kracht onze kleinste deelmemer heeft. Petje af. Toen Maurice onze gids het even over nam, ging het toch veel “beter”. Althans hij verdween compleet onder de sneeuw en riep zelfs om help dit tot grote hilariteit van de groep. Toch kwam hij er op eigen kracht uit. Tja anders……
Omdat het niet zo ver meer was naar de volgende hut namen we wat mueslirepen en geen warme lunch. Maar dat viel tegen want langzaamaan kregen we last van de honger klop. Maar op karakter bleven we doorgaan. Bij een riviertje troffen we een heel mooi klein boswachtershuisje waar je met tweeën gratis mag overnachten. Het huisje had een hoed van sneeuw van zeker een meter dik. En of het aan de hoed lag weten we niet, maar onderweg werden in de sneeuwvormen vreemde waarnemingen gedaan. Zoals raven, nog niet zo vreemd hier, maar ook trollen, lichaamsdelen als billen en benen en nog meer. Maar op zich is het niet zo moeilijk om in dit mooie winterwonder landschap, wat een beetje weg heeft van Frozen, zodat we zelfs Olav dachten te spotten en ook nog bijna de zon.  Het laatste stuk ging over een groot meer, Kolsjø. Voor het meer nog een laatste glijbaan en toen in een ruk door naar de hut.  Daar troffen we een Erik (de Noorman) maar toen hij onze groep zag gaf hij spontaan de hut aan ons. Thxs man. Vervolgens ons dagelijks ritueel. Vuur maken, sneeuw smelten, water koken en eten maken. En natuurlijk relaxen en misschien straks weer voor de echte mannen een sneeuwval. Slaap zacht!

Gr. Heleen

Woensdag 7 maart 2018 Sveinsbu naar Sveinsbu

Mistig en mysterieus Noorwegen. Vandaag een heen en weer etappe. We slapen wederom in de hut van Sveinsbu.
De mist houdt aan. Toch gaan we voor een beklimming van een top bij Skrimfjella; misschien klaart het nog op.
Dat gebeurt niet, maar de klim ‘off road’ is dikke fun. Een moeilijke passage maakt de dag nog een echt adventure.
Terug is de oversteek over een meer  nog erg koud met een snijdende wind, maar een paar uur later zitten we alweer in de hut met een warme kachel, ijs smelten en zowaar worst en een borrel. Dag afstand 14 km.

gr. Erik