Alle berichten door JRHA

Marokko dag 5

 

Hoi allen,

Hierbij het verslag van de topdag
Het slapen in een berghut was zoals je dat van een populaire hut mag verwachten. Met zijn allen hutje aan mutje waarbij mensen hoesten, snurken, ru….., en om de haven-klap naar de wc moeten of even iets zoeken met hun koplamp aan. Na deze gelukkig zeer korte nacht mochten we om half vijf ons klaar maken voor de tocht. Kop lampje op, gamachen aan, stijg ijzertjes onder en daar gaan ze. De zon kwam boven de horizon maar we ze zaten aan de schaduwzijde. De wind wakkerde aan van een stijve bries in het dal naar orkaankracht op de top. We werden onderweg letterlijk soms omver gewaaid. Het verblijf op de top was hierdoor zeer kort met min 17 en een flinke wind was het maken van de top foto met het tonen van de Hiking & Adventure vlag een ware uitdaging. We haasten ons naar het dal en besloten niet weer een nachtje te doen in de Gite, maar meteen door te stoten naar de Gite in het plaatsje Imlil in het dal. Dat bleek een heerlijke plek met enkele 2 persoonskamers en een nette wc Dat is ook wel een opluchting na een aantal dagen in de rimboe. De gidsen, ezeldrijvers en de kok werden bedankt voor hun enorme inzet met een enveloppe met inhoud. We genoten van weer een afwisselende overheerlijke maaltijd en de meeste van ons lagen er weer vroeg in.
Tot zo ver ons verslag van dag 5.

Groet Wouter

 

  

Marokko dag 4

Hoi allen,
Hierbij een verslag van de volgende dag met het thema “stapelen”
Hans legde ons, op geheel eigen wijze uit, dat je veel moet drinken in de bergen en noemt dat stapelen. Dat werd de hele dag om de havenklap geroepen zodat de heren in kwestie ook regelmatig moesten “ont-stapelen” achter de plaatselijke struiken. Het leek een warme dag te worden.
We vertrokken daarom vroeg uit het middeleeuwse gehucht en liepen het dal uit langs de plaatselijke akkertjes die doen denken aan droge wadi’s. Op de pas stond een klein hutje waar er vers geperste sinaasappel sap kon worden gekocht en dat smaakte heerlijk.
We hadden flink de vaart er in dus we waren te snel op de heilige plaats waar we de lunch zouden krijgen. De helling op richting de Refuge begon het te regenen en later zelfs een iets te sneeuwen. We waren blij dat we in de CAS Refuge kwamen waar al snel de dis klaar stond
In de hut bleken veel stapel bedden te zijn en we werden al snel stapelgek van de drukte. Vroeg slapen voor de top dag van morgen.
Groet Wouter

Marokko 3

 

Hoi allen,

dag 3 zit erop we hebben geslapen in de Tihliwine Gite. De geiten werden gescheiden van de bokken. Zo hoort dat in Marokko. In ons hok hing al snel de geur van mannen op een kluitje. We moesten van Hans om half 6 op vanwege de warmte. Toen we echter vertrokken regende het pijpenstelen en later begon het te sneeuwen. Morgen staan we @#$%&  later op.  Onderweg kreeg een ezel nog hoogtevrees en moest afgeleid en flink “geaaid” worden om hem weer in beweging te krijgen. Aangekomen in de volgende Gite is er weer een cultuurshock. Het lijkt hier wel de middeleeuwen. Niet te geloven wat een bijzondere samenleving We hebben op het dakterras gezeten in jawel het zonnetje. Een flinke maaltijd couscous en we ziten al weer uit te buiken. Wanneer je niet op past kom je nog te zwaar thuis terug. Lang zitten is er niet bij. ‘s Avonds nog een verkleedpartij waarbij de gidsen de avond van hun leven hebben en wij allen blij zijn dat het gejoeil en gespring  ten einde is.  Tot zo ver dag 3
Groet van uw scribent Wouter.

Marokko 2

Dag 2 (6-4-2018)

 

Na een heerlijk ontbijt, mede mogelijk gemaakt door deze vriendelijke dame. Hebben we ons klaar gemaakt voor vertrek richting Asnia, het begin punt van de hiking. Na een hobbelige rit aangekomen is er tijd voor een bakje thee en het vullen van de watervoorraad. De eerste etape begint op een hoogte van 1400 meter en brengt ons over een mistige pas van 2000 meter richting ons eerste verblijf in Tiziane. De ezels die ons tijdens de wandeling zijn gepasseerd hebben er inmiddels voor gezorgd dat de baggage veilig is aangekomen. Na het middag eten wat prima verzorgd is door de koks is er tijd voor eigen invulling. Het wordt waarschijnlijk vroeg te bed want Hans wil om 6 uur ontbijten. Weltrusten groet Klaas ??

Marokko 1

Hoi allen,

Hans heeft mij gebonbardeerd tot “verslaggever van de dag”.
Bij aankomst moesten we lang in de rij staan voor de uitgebreide paspoort controle. Wat Afrika in komt wordt uiterst secuur gecheckt en gedubbel checkt.  Onze eerste indrukken van deze dag is toch wel overheersend  “het Efteling gevoel” Een onvoorstelbare georganiseerde chaos, smalle souks waar paard en wagen, vele vele mensen en brommers al toeterend een weg vinden. Het zelfde zie je in het  overige verkeer  in de hoofdstraten is het ieder voor zich. We verbazen ons over het verschil tussen arm en rijk, bedelaars en Bentleys. Maar ook het gebrek aan hygiëne, de vis en het vlees ligt gewoon onder de stralende zon. Rob Geus van de Smaakpolitie  zou de rest van zijn leven kunnen roepen “daar word  ik niet vrolijk van”
Maar wij wel het was een heerlijke eerste dag met een leuke groep. Dat belooft nog wat voor de rest van de week.


Uw correspondent van de dag Wouter

SST 7

Vrijdag 16 maart 2018

Hey Joost, bijgaand het verslag van onze laatste dag!

Dag 6

Onze reisdag terug naar Nederland. Bij start moest de knop even omgezet worden om de vibe nog even vast te houden. Met “ YIHA!! klanken uit de badkamer, lekkere muziek en een dansje op het bed was de vibe zo weer terug. ?Heerlijke douche, lekker ontbijtje, spullen pakken, uitchecken en hup naar de bus. 9.20 uur vertrek voor onze ruim twee uur durende busreis naar Oslo. Op het busstation aangekomen ging een groepje Oslo in en een groepje ging voor een kop lekkere koffie en daarna met de trein naar het vliegveld en daar nog wat shoppen. Eenmaal op het vliegveld hebben we eerst de labels voor onze ruimbagage geregeld. Heel handige zelfservice. Bagage afgeven kon nog niet dus eerst maar iets lekkers gescoord bij Starbucks. Om 14.45 bagage afgegeven en door de douane. Nog even shoppen voor het thuisfront, altijd leuk! Eenmaal in het vliegtuig raken we aan de praat met Carla die ook reizen in Noorwegen verzorgt. Leuke verhalen uitgewisseld en weer nieuwe ideeën gekregen voor een volgende reis. In Amsterdam is het 4 graden en er staat een koude wind! Raar om weer in de “drukke wereld” te zijn, we moeten echt even schakelen. Straks op Schiphol bagage overpakken in de flightbag, rugzak inleveren en op naar huis. Wat zal dat weer wennen zijn zonder al die leuke mensen, zonder sneeuw en sneeuwschoenen, zonder hut en met een heerlijk bed, een schone wc, een heerlijke douche elke dag weer, heerlijk eten,………wat hebben we het toch goed! Heerlijk nagenieten dit weekend en komende tijd plannen maken voor een nieuwe uitdagende reis! Lieve groet, Josée

SST 6

Donderdag 15 maart 2018

Foto’s Maurice van den Boogaart

 

Dag 5
Gisteravond op het meer doorgebracht om het Noorderlicht te zien. Met -12, totaal verkleumd en het was het waard! Verkleumd ons bedje in waar de kachel flink stond te loeien en dat hebben we geweten. De sauna wekte ons midden in de nacht. Ramen open, deur open en Koen en Karin stond zuurstof te happen in de deuropening. Karin trok haar matras uit haar bed om de nacht te vervolgen op de grond ipv boven in het stapelbed. BartJan snurkte heerlijk door alles heen. We waren al weer vroeg wakker, de kachel was uit en dus koud in de hut. Kachel aangemaakt, kopje koffie voor iedereen gemaakt en het ritueel van opfrissen, aankleden, tas pakken en hut opruimen opgepakt. Ontbijt in de gemeenschappelijke hut. Voor veel mensen een beperkt ontbijt want de zakjes komen onze neusgaten uit. De eerste tranen van emotie vloeiden. De realiteit staat aan de voordeur. Bijna weer naar huis na een fantastische week! Alles zat mee, het weer, de route, het gezelschap, een fysieke en mentale uitdaging, we hebben het Noorderlicht gezien en onze fijne relaxte reisleiding. De route ging over het meer. Onderweg zagen we onze hutten van de eerste nacht liggen. Nog even tijd voor een filmpje, rennen op sneeuwschoenen, hoe bizar is dat! Aan het eind van het meer doken we de bossen in. Heerlijk weer zelf een pad maken door die bergen sneeuw. Met ploeteren, klauteren en sneeuwhaas sprongen kwamen we uiteindelijk op een weg. Het startpunt naar de geciviliseerde en geconditioneerde wereld. Onderweg nog even een poging gedaan om een snow face te maken die helaas mislukte. Nog circa een uur wandelen en de taxi komt ons halen. Op naar de douche, de lunch, me time, fruit halen in de supermarkt, een echt diner en dan een lekker bed! De douche….. wat een zalig moment, weer helemaal fris! Daarna de lunch…. een buffet….zalig! Er waren ineens veel minder praatjes dan bij de lunch met de Adventure zakjes ?. Vanavond nog gezellig eten met z’n allen en vast een borreltje en dan ons bedje in om rond half tien weer op de bus te stappen richting Oslo. Lieve allemaal ontzettend bedankt voor deze onvergetelijke week! Dank voor jullie gezelligheid, humor, inzet, goeie gesprekken en onzin, sportiviteit, collegialiteit, respect en bovenal het genieten! Zou zo weer een reis met jullie ondernemen.
Lieve groet, Josée

SST 5

woensdag 14 maart 2018

Dag vier Afgelopen avond afgesloten met een avondwandeling. Mede omdat het avond eten helemaal verkeerd gevallen was. Wat een sterrenhemel! Om 6.15 uur al weer wakker, op naar buiten de zonsopkomst bekijken. Weer een strak blauwe hemel! Hut opruimen, tassen pakken en gaan! 11 kilometer vandaag. De start was heel relaxed met veel fotomomenten! Iedereen genoot op en top! Zon, sneeuw, mooie natuur en een leuke club mensen. Weer even een koffie en reep moment en weer door. De lunch werd genuttigd in het zonnetje. Iedereen installeerde zich zo dat er volop genoten kon worden van de zon. Tijdens de lunch kregen we de opdracht voor het vervolg van de wandeling. Uitzoeken op de kaart waar we zaten en hoe we bij een bruggetje uitkwamen. Kompas om m’n nek en gaan, samen met Kristel en Karin. Kristel ging weer als een speer nadat ze de aanwijzing had ontvangen. Diana en Lieke leidden de andere groep naar het bruggetje met Koen en BartJan voorop. De laatste kilometers weer dwars door de natuur. Kristel bepaalde de route en maakte ons pad. Uiteindelijk kwamen we uit op het meer ( Kolsjø) Bij andere hutten dan de heenweg. 2 slaaphutten en 1 gemeenschappelijke ruimte. Eerst de kachel weer aan in ons slaapvertrek het is er zo ontzettend koud! Samen met Koen, BartJan, Karin en Kristel in een hut, wat een feest! Eerst met z’n allen aan de chocolademelk om wat op te warmen. Daarna naar de gemeenschappelijke hut. Daar is het al heerlijk warm en het water is gekookt. Tijd voor thee en een soepje. Vanavond kans op Noorderlicht en natuurlijk weer een avondwandeling. Onze laatste avond alweer in de hut. Morgen nog een wandeling van zo’n twee uur en dan op naar het hotel en die heerlijke douche. Samen lunchen in een restaurantje, we kijken er nu al naar uit! Lieve groet, Josée

SST 4

dinsdag 13 maart 2018

Dag 3
6.30 waren we weer wakker. Het is helder met een frisse wind. Op naar de 14 km. Eerst koffie en ontbijt. Daarna de Franse douche in het “dames hok”. Het wildplassen trekt meer dan het toilet ivm de hygiëne. Het zicht is echt fantastisch. Een toren die 16 km verderop staat is goed te zien. Hut opruimen om vanmiddag weer terug te keren. We kunnen onze spullen in de hut laten liggen dus vandaag is het lichtgewicht wandelen ?. Zonder jas op pad, de zon schijnt, hoe fijn is dat! Maurice gaf aan dat we de tijd moesten nemen om foto’s te maken. Dit namen sommigen in het begin heel letterlijk dus er moest even aangespoord worden in verband met de afstand die we voor ogen hadden. De eerste kilometers gingen vooral bergafwaarts zoooo fijn. Dit hield alleen in dat ons aan het eind ook een klim te wachten stond ?. We staken twee keer een meer over. Bij het tweede meer haakten Lieke en Marije af richting wat hutjes. Wij liepen door om een berg te bedwingen via ongerepte paden. Eerst een stop voor wat drinken en energiereepjes. Maurice gaf aan dat we onze rugzak op die plek achter konden laten en dat we daar voor de lunch terugkwamen. We hingen ze dus maar in de bomen. Tijdens deze stop kwamen we ook nog een man op een hondenslee tegen! BartJan gaat hier vast van dromen. Als kleine jongen was hij daar al gek op. De start van de bushwracking begon. Peter voorop, zichtbaar genietend en ervaren. Koen en Karin namen ook een deel voor hun rekening. Wat een sprookje! Het was de dag van “oh wat mooi”, “schitterend”, “ fantastisch”, “geweldig”, dit vloog je ontelbare keren om je oren! De tocht omhoog duurde ongeveer 1,5 uur en in 25 min waren we weer beneden. Kristel heeft zich getoond als een ware sneeuwhaas. Als jumping Jack(y) vloog ze naar beneden. Direct uit bed zei ze al dat het een dag werd van fun en spelen, nou dat heeft ze waargemaakt ?. De lunch genuttigd waarbij BartJan de tip van Maurice opvolgde om de maaltijd dicht tegen je lijf te houden zodat het niet zo snel af zou koelen. Hij was alleen vergeten  het zakje dicht te doen waardoor hij helemaal onder het eten zat. De terugtocht had nog even een stop op het meer om Lieke en Marije op te pikken en de foto te maken met de vlag van hiking en adventure. Op weg naar de hut….. en ja die was pittig. De man met de hamer moest verslagen worden, dat is gelukkig gelukt! Nu eerst de sneeuwdouche, chillen, foto’s kijken, nagenieten en straks genieten van ons eten. Koen heeft ons namelijk Groningse worst beloofd in ons “stampotje” . Vanavond weer yahtzee met gin deze keer……..als afsluiter: de sneeuwdouche was grandioos, drie gillende keukenmeiden ( Karin, Marije en Josée) Tot morgen, dat beloofd weer een mooie dag te worden………..
Lieve groet, Josée

SST 3

Maandag 12 maart 2018

Dag 2 De dag begon om half zeven. Tja vroeg erin is ook vroeg eruit! Wat heerlijk die stilte buiten. Even wassen op de alternatieve toer en klaar zijn we weer voor vandaag. Als ontbijt scrambled eggs…..wat een smurrie! Gelukkig kwam Maurice met de tip om de inhoud van het zakje te bakken in een koekenpan. Wat Herbamare kruiden erbij en smullen maar! Om half tien stond iedereen klaar voor een nieuwe tocht. Op weg naar Sveinsbu. Een tocht met veel hoogteverschillen en veel nieuw te vormen paden. Wat is dat geweldig en ook zwaar! Een ware aanslag op je benen. Onderweg een korte stop voor een snack en wat te drinken. En op weg gingen we weer. De klim zette zich in! Het was gewoon warm. Onderweg een kledingwissel was geen overbodige luxe. Nat shirt en jas uit, een droge aan en een shirt en dat was voldoende. Onze lunch hadden we rond 12 op wederom een mooie plek. Ons lunchkamp was een grappig gezicht met een ieder die op z’n rugzak of zitlap in de sneeuw zat. Het wildplassen voor de dames was een leuk moment. Waar gaan we zitten en hoe gaan we dit doen op die sneeuwschoenen ?? Dan hebben de mannen het toch iets makkelijker. Maurice had een glijbaan gemaakt en velen van ons waagden de steile tocht omhoog om te kunnen glijden. Iets na half drie bereikten we onze hutten. Weer twee mooie en knusse plekken. Het ritueel van slaapplaatsen verdelen, vuur maken, sneeuw scheppen en water maken kon weer beginnen. Het was een pittige mooie tocht en dat was aan een ieder wel te merken. In de grote hut gingen we yahtzee spelen. Heerlijk hoe het fanatisme en de humor over tafel vlogen. Het yahtzee alarm klonk bij Koen en Josée. Wat zoute pinda’s,M&M’s en thee erbij en we kunnen er weer een beetje tegen. Straks weer het ritueel van water koken en eten maken. Niet iets waar we naar uitzien hahaha. We maken er maar geintjes van als “diner bij kaarslicht” en “ wat hebben Johny en Thérèse vanavond op het menu staan”……Helaas is het met het vissen niet gelukt. Dus vanavond geen vis op het menu…..Lieve groet Josée