ATB Marokko dag 5

     

Dag 5. Single track naar N’kob met een klein lusje

Gezien de geluiden die de afgelopen nacht te horen waren liggen de palmbomen waarschijnlijk allemaal plat en zijn in planken gezaagd. Dat gezien het geluid wat ik naast me heb mogen ontvangen via mij twee gehoorgangen. Geen punt bij karwei zal ik maar zeggen. Niets is minder waar. Een Efteling uitzicht. Zonder sneeuwwitje maar wel met de 7 geitjes. ‘Fabeltastisch’. Na het ontbijt doorkruisen we het telkens verrassende landschap en komen na circa 26 km bij kasbah baha baha in N’kob. Een klein paradijs op aarde. Met … en dat is echt even schrikken … een zwembad! Van bijna niets naar heel veel zal ik maar zeggen. Stelletje verwende eigenwijze mtb-ende kaaskoppen, dat zijn we. Een bakkie en lunch in het kloppend hart van N’kob is niet alleen bijzonder, maar ook nog eens bijzonder lekker. Inclusief super vriendelijke bewoners en hun nageslacht. De kinderen rennen met je mee in kleurrijke truitjes en op echte Zeeman slippertjes. Daarna moeten we echt nog een keer aan de bak. 50 km door, over, langs, tegen en tussen rotsen, keien en stenen. Ze vormen een landschap wat oneindig lijkt te zijn, belicht door een kolossale koperen ploert op standje 38. Technisch erg zwaar en taai. Figuurlijk dan. Inclusief een echte oase met palmbomen en water. Totaal vandaag 655 hoogte meters. Ik eindig de dag zoals ik hem ben gestart. Woorden van Freddy: “It’s a beautyful day, the sun is shining, I feel good … and nothing is gonna stop me now!!!

ATB Marokko dag 4

  

Dag 4. Via de Dadesvallei naar het vulkanische Saghro gebergte en Bab n Ali

7 ontbijt. Vroeg vroeg vroeg!  om daarna te vertrekken voor dag 4. Bij de eerste lekke band worden we opgeschrikt door een kolossale schorpioen … 5 cm maximaal levensgevaar! Om daarna in het stof gezet te worden door de dakar rally rijders.  Die vol bewondering voor onze wijze van vervoer de handen op elkaar klappen. Na 21 km is het tijd voor een tankbeurt.  Het was volgens de kenners nog net geen Starbucks maar wel echte onvervalste Italiaanse capuchino.  Daarna doorkruisen we letterlijk een vulkanisch landschap. Wat voor ons de verbinding is tussen de hoge en de lage Atlas.  Lunch wordt geserveerd in een  onderkomen voorzien van 2 Michelin …. eh toiletten. Waar de munt en lavendel welig groeit in de binnentuin. Na de lunch beklimmen we alsof het de gewoonste zaak van de wereld is  2 colletjes van de buiten categorie. Maar dan heb je ook wat.  Er openbaart zich een werkelijk fabeltastisch landschap.  Ongerepte natuur met een afdaling van maar liefst 16 km. Wel in opperste concentratie want het pad is technisch gezien alleen te doen voor  gevorderde mountainbikers. Wat veel zegt over de kwaliteit van de groep.  Op tijd stoppen om even de topsportspieren te ontspannen en de volgende 362 foto’s te maken.  Aan de voet van de berg staat ons onderkomen.  Voorzien  van  palmbomen en een heerlijke T  staat al weer klaar als we aankomen.  Inclusief nootjes en heerlijke zandkoekjes.  Dag 4 bevatte 82km 5.25 min 1153 hmtrs … hastalapasta baby! Bijna 2good2b true!

ATB Marokko Dag 3

      

Dag 3. Van Toundoute naar Boutharar

Half uurtje uitslapen.  8 uur pannenkoeken met stroop.  Spullen weer in de koffer en een ochtend briefing.  De eerste twee dagen hebben wat sporen achter gelaten.  Met een verbandje, smeerseltje, een pilletje of een goed gesprek  is dat tot dusver te tackelen. Een wat kortere route staat vandaag op het mtb menu.  Het landschap is wederom geweldig.  We doorkruisen wederom een rivierbedding waar de stratenmaker gelukkig van zou worden.  We doorkruisen de woestijn waar de kuddes schapen, dromedarissen  en geiten hun dagelijkse portie eten zoeken. Grotwoningen en een eenzame waterput vullen verder de ruimte tussen de prachtige kleurrijke bergen. De lunch nuttigen we ook in de woestijn onder de koperen ploert. Helaas wordt de dag ontsiert door  de val van 1 van de gidsen, waardoor onze Queen of the mountainbike ook ten val komt en enkele flinke vleeswonden op loopt.  Met de Landrover naar het ziekenhuis en voorzien van hechtingen, maar zonder factuur is ze om 1900 weer onder ons. Voor de mtbikers waren het  60 km, 40 plus graden,  5 lekke banden,  en 817 hmtrs. O ja … en 1264 foto’s …

Gr. Sjef

 

 

ATB Marokko dag 2

  

Dag 2 Via de Tessaoutkloof en de pas Tizi n Oulaoun naar Toundoute.

Om 7.30 uur werden we verwacht voor het ontbijt. Er was een uitgebreid ontbijt met heerlijke thee. Om 8.15 uur vertrokken we voor een pittige dag door de Tessaoutkloof. Het was meteen klimmen geblazen. Eerst een aanloopje van 2 km, waarna we een glooiend stuk van 9 km kregen. De uitzichten waren al geweldig en je kon de contouren van de kloof al zien. Onderin de kloof stroomde nog wat water, maar aan de breedte van de kloof  en het reliëf in de rivierbedding, kon je aflezen dat het ook een sterk kolkende rivier kan zijn.  Gezien de extra km die enkelen op dag 1  hadden gemaakt, stond Saïd op een strategisch punt voor de afslag door de rivierbedding. De 11  km rivierbedding bestond uit keien en crossings. De kloof werd hier ook aanzienlijk smaller en er was voor ons een technisch mountainbike parcours weggelegd. Je moest hier je techniek aanspreken en af en toe je fiets  zelf de route laten bepalen. Tegensturen leverde vaak het averechtse op dan kwam je geheid om een andere plek af dan dat de bedoeling was. Diverse keren moet de stromende riviertje gekruist worden. Sommige waren vrij simpel en ondiep, bij anderen moest je op de gok en hopen dat je niet plotseling grote keien tegen kwam. Soms was het net alsof je op een plek bleef, vanwege de sterke stroming, maar uiteindelijk overwonnen we het allemaal. Zelfs onze Landrover volgde ons door dd rivierbedding, net als talloze ezeltjes met vracht die door de kloof kwamen. Hierna weer 10 km over een glooiend parcours en nu kwamen in de bergen op de rode en blauwgroene kleuren erbij. Echt schitterend mooi. Superlatieven schoten tekort. Diverse berbersorpjes werden weer doorkruisd. De kinderen schreeuwden “Stylo stylo”, die had ik niet bij. Achteraf gezien had dat waarschijnlijk ook tot de nodige onrust gezorgd, want voor een heel dorp kinderen zou ik nooit genoeg pennen hebben. De lunch was weer op een mooie locatie in de rivierbedding in de schaduw, al was de temperatuur vandaag aanzienlijk beter. Daarom ging het waarschijnlijk ook een stuk beter. Na de lunch klommen we 2 km in aanloop naar de echte klim van vandaag, 7 km klimmen achter elkaar. Het landschap werd hier ook ruiger en de bergen leken torenhoog. Adembenemend en dan bedoel ik niet eens door het fietsen, maar juist het uitzicht. Door de enorme bergeb voel je je enorm nietig. De ooh’s en aah’s waren ook weer volop te horen. In deze 7 km moesten we 700 meter klimmen, snel uitgerekend 10%. Het ging een stuk beter dan gisteren. In het ruige landschap, kwam de kleur rood steeds duidelijker naar voren. Hierna volgde een afdaling van 23 km, sommige stukken beter dan andere. Helaas kwam ik ook een keer te val, maar ik had gelukkig weinig snelheid. Het was even schrikken en de linker kant was geblesseerd, logisch met die grote keien. Na wat alcohol, helaas alleen op de wonden, en jodium werd ik goedgekeurd om verder te fietsen met een Advil om de pijn te stillen. Ik vond het maar eng, zeker met die keien. Later kregen we asfalt, wat een rust. Na dd afdaling moesten we nog 20 km, weer op en neer. Dit was goed te doen, met een beetje terugschakelen kon je toch al makkelijk boven komen en de laatste 10 km gingen als een sneltrein. De laatste 2 km keken we uit op een hoogvlakte en daar kwamen we dan ook bij onze gîte uit. Heel fijn. We kregen frites en spiezen, heerlijk gemarineerd. Jaap haalde de whiskey nog tevoorschijn, dat smaakte ook goed. Nog even wat napraten over de mooie dag en alles wat we weer hebben doorstaan. Dan lekker naar bed.

Gr. Nicole

ATB Marokko dag 1

    

 

Dag 1 Ait Adel

Al om 6 uur op! P ffffffffff.
Prima geslapen, ready 2bike2. 7 uur vertrek into the bush.  Duffel klaar. Rugzakje klaar. fietspakje klaar. Starten maar.  Onderweg bijzonder bijzonder.  Doet me denken aan de garden of the gods, colorado springs. Rood gekleurde rotsen, rode gravel, ongerepte natuur.  Veel verkeer, maar weinig regels. Ook veel schoolgaande kinderen die langs de weg lopen!  In the middel of nowhere staan de mtbs plots onder een boom in de schaduw op ons te wachten. Gaaf! Afstelling in orde maken, eigen zadel monteren en de banden voorzien van de juiste hoeveelheid lucht.  Super vriendelijke mensen.  1e Groepsfoto gemaakt.  Lunch onder een olijfboom. Wauw. Inclusief pasta, druiven,  eekhoorn en goddelijke cola en pasta. 2 colls van de buiten categorie.  Zwaarder dan zwaar door de temperatuur.  40 graden ! En dan ook nog eens de groep kwijt raken!  Mooie natuur.  Veel olijfbomen en berberdorpjes. Veel kinderen. Spreken wat frans.  Diner is maximaal calorieën aanvullen. Daarna aandacht voor de persoonlijke verzorging en horizontaal herstellen. Maar liefst 72 km en 1985 hoogte mtrs passeren nog een keer aan de binnenkant van mijn ogen … welterusten!  Hoppekee … op naar dag 2.

6u muzikaal onthaal door de plaatselijke imaam.  7u kraait de haan … die ook hoorbaar niet op zangles heeft gezeten. Na het voedzame ontbijt,  inclusief natuurlijk de medicinale T om 08.15 uur vertrokken. Iedereen heeft gelukkig weer snel de juiste Focus,  letterlijk en figuurlijk!  Na een warming up volgen 11 verkoelende kilometers door een rivierbedding. Waarbij het water een tigtal keer de tanden schoon kan wassen.  Van de mtb wel te verstaan.  De lunch voorziet in de aanvulling van de nodige calorieën, met pasta en onontbeerlijke coca Cola.  Een prachtige 7km klim naar het hoogste punt van de expeditie volgt… 2805 mtr hoog. Daarna volgen 23 waanzinnige afdalings kms. Technisch lastig maar oh oh wat mooi. Kleurrijke bergen en berberdorpjes met het plaatselijke vervoermiddel … de ezel!  De laatste kms die de 83 van vandaag vol maken rolden over het asfalt en door oude dorpjes.  Moe en voldaan na bijna 6 uur trappen en maar liefst dik 1600 hoogte mtrs reden we ons onderkomen binnen voor het avond gebed … eh eten en een heerlijke douche.  Wat een ge-wel-di-ge dag! Genieten,  genieten en nog eens genieten.

Gr. Sjef

FC 15-8

Na een lange regenachtige nacht op de camping in Abisko national park was het zover. De laatste dag van de Fjällräven classic.

De dag begon helaas erg moeizaam door het aantal blaren wat ik had opgelopen tijdens deze mooie tocht maar dat ging mij er niet van weerhouden om van de laatste dag te genieten. Maar helaas waren de pijntjes mij halverwege toch te veel geworden en had ik even een minder moment. Gelukkig had ik de juiste mensen om mij heen die mij met een brede glimlach door de finish konden trekken. Want dat had ik eerlijk gezegd ook even nodig.

De laatste 14km waren weer prachtig, de omgeving in combinatie met het zonnige weer was een mooie afsluiting van de tocht.

Mijn dank naar de organisatie en de groep!

En wie weet tot bij een volgende tocht!

Ruben ter Hoeve