SST 4

dinsdag 13 maart 2018

Dag 3
6.30 waren we weer wakker. Het is helder met een frisse wind. Op naar de 14 km. Eerst koffie en ontbijt. Daarna de Franse douche in het “dames hok”. Het wildplassen trekt meer dan het toilet ivm de hygiëne. Het zicht is echt fantastisch. Een toren die 16 km verderop staat is goed te zien. Hut opruimen om vanmiddag weer terug te keren. We kunnen onze spullen in de hut laten liggen dus vandaag is het lichtgewicht wandelen ?. Zonder jas op pad, de zon schijnt, hoe fijn is dat! Maurice gaf aan dat we de tijd moesten nemen om foto’s te maken. Dit namen sommigen in het begin heel letterlijk dus er moest even aangespoord worden in verband met de afstand die we voor ogen hadden. De eerste kilometers gingen vooral bergafwaarts zoooo fijn. Dit hield alleen in dat ons aan het eind ook een klim te wachten stond ?. We staken twee keer een meer over. Bij het tweede meer haakten Lieke en Marije af richting wat hutjes. Wij liepen door om een berg te bedwingen via ongerepte paden. Eerst een stop voor wat drinken en energiereepjes. Maurice gaf aan dat we onze rugzak op die plek achter konden laten en dat we daar voor de lunch terugkwamen. We hingen ze dus maar in de bomen. Tijdens deze stop kwamen we ook nog een man op een hondenslee tegen! BartJan gaat hier vast van dromen. Als kleine jongen was hij daar al gek op. De start van de bushwracking begon. Peter voorop, zichtbaar genietend en ervaren. Koen en Karin namen ook een deel voor hun rekening. Wat een sprookje! Het was de dag van “oh wat mooi”, “schitterend”, “ fantastisch”, “geweldig”, dit vloog je ontelbare keren om je oren! De tocht omhoog duurde ongeveer 1,5 uur en in 25 min waren we weer beneden. Kristel heeft zich getoond als een ware sneeuwhaas. Als jumping Jack(y) vloog ze naar beneden. Direct uit bed zei ze al dat het een dag werd van fun en spelen, nou dat heeft ze waargemaakt ?. De lunch genuttigd waarbij BartJan de tip van Maurice opvolgde om de maaltijd dicht tegen je lijf te houden zodat het niet zo snel af zou koelen. Hij was alleen vergeten  het zakje dicht te doen waardoor hij helemaal onder het eten zat. De terugtocht had nog even een stop op het meer om Lieke en Marije op te pikken en de foto te maken met de vlag van hiking en adventure. Op weg naar de hut….. en ja die was pittig. De man met de hamer moest verslagen worden, dat is gelukkig gelukt! Nu eerst de sneeuwdouche, chillen, foto’s kijken, nagenieten en straks genieten van ons eten. Koen heeft ons namelijk Groningse worst beloofd in ons “stampotje” . Vanavond weer yahtzee met gin deze keer……..als afsluiter: de sneeuwdouche was grandioos, drie gillende keukenmeiden ( Karin, Marije en Josée) Tot morgen, dat beloofd weer een mooie dag te worden………..
Lieve groet, Josée