GROSSGLOCKNER PROGRAMMA:
* Dag 1 17 juli: Op deze dag rijden de deelnemers die eventueel
hiervoor de Zugspitze gedaan hebben aan. Andere deelnemers zullen vanuit
Nederland aankomen. Overnachting Matreier Tauernhaus.
* Dag 2 18 juli: Aanloop naar de Neue Pragerhutte, aansluitend
stijgijzer oefeningen op de gletsjer of een andere oefening.
Overnachting op Neue Pragerhutte.
* Dag 3 19 juli: Beklimming Gross Venediger (Op 3 na hoogste berg van
Oostenrijk) en aansluitend afdaling en overnachting op Matreier
Tauernhaus.
* Dag 4 20 juli: Aanloop naar de Studlhutte en overnachting. Eventueel
gletsjer trekking.
* Dag 5 21 juli: Beklimming Grossglockner en afdaling. Overnachting op
Matreier Tauernhaus.
* Dag 6 22 juli: Terugrit naar Nederland
De Großglockner is met een hoogte van 3798 meter de hoogste berg van Oostenrijk, gelegen in de Hoge Tauern. Hier ontspringt ook de Pasterze-gletsjer.
De berg is onder andere bereikbaar via de Großglockner Hochalpenstraße, die vanaf Zell am See via Bruck richting Heiligenblut loopt.
In 1799 mislukten meerdere pogingen om de bergtop te beklimmen. In 1800 stelde de bisschop vanGurk-Klagenfurt een nieuwe expeditie samen om de top te bedwingen. Om een beeld te geven van hoe dat toen ging. De expeditie bestond uit 62 personen: 15 heren/onderzoekers, 16 boeren/gidsen, 5 timmerlui, en 26 dragers en bedienden, waaronder één vrouw. Voor deze expeditie werd voor de hoge heren en bedienden een eerste versie van de Salmhütte gebouwd, op 2750 meter hoogte. De boeren verbleven in een eenvoudiger gebouw op gehoorsafstand. Ook hoger op de berg, op 3270 meter en op 3461 meter hoogte (Adlersruhe) verrezen (kleinere) hutten. Op 28 juli 1800 slaagden enkele boeren en een timmerman erin om als eersten de top via de Hohenwartscharte, Kleinglockner en de Glocknerscharte te bereiken. De beroemde ijsroute door de noordoostwand van Großglockner is vernoemd naar Alfred von Pallavicini. Op 18 augustus 1876 beklom hij de route in het spoor van drie door hem ingehuurde berggidsen. Omdat ijsschroeven en stijgijzers met voorpunten nog niet bestonden, moesten er treden worden gehakt in het tot 55° steile ijs. Hans Tribusser hakte de 2500 benodigde treden en klom de complete route voor.