Trainingsweekend Limburg 26 en 27 mei 2018 IJsland expeditie.

Door Gerrit Z.

Het was weer tijd voor het inmiddels beroemde, althans voor de meer ervaren expeditie deelnemers, weekendje Limburg. Voor de nog onervaren deelnemers gaan ze beleven wat de anderen al zo’n beetje weten.

De start is fris en fruitig onder een mooie zon bij Rocca in Gulpen. Oude contacten worden weer even aangehaald en nieuwe contacten worden gelegd onder de deelnemers. Iets wat het hele weekend doorgaat als je aan de wandel bent.

Na het uitdelen van de nodige kleding en andere expeditie benodigdheden krijgen we nog een korte briefing van Hans en dan gaan we op pad. Het zou een warm weekend worden en Hans meldt dat ze hier voldoende rekening mee zouden houden. Dat was een fijn vooruitzicht en het werd ook in de praktijk gebracht. Dat was nodig ook want het zou een redelijk tropisch weekend worden met enkele temperatuurrecords, zowel overdag als ‘s nachts.

Het weekend was samen met de expedities van de deelnemers aan de Fjälräven Classic, Corsica en zelfs twee van de Mont Blanc expeditie.

Zonnebrandcrème op de ledematen en sommigen op het hoofd en aan de wandel dan maar. Het zou ons deze dag onder andere via Schin op Geul en Oud Valkenburg naar Geulhem brengen.

Meteen zit je dan in het mooie glooiende Limburgse landschap en steeds weer vind ik het fantastisch. De akkers en weilanden liggen tussen mooi struweel en hagen, soms naar beneden rollend naar een rivier of beek. Over het ene pad heb je soms zelfs ware rozenbogen, die op dit moment mooi in bloei stonden. En als je er oog voor had zag je wuivende korenvelden. Waar tref je die nog meer in Nederland?

Als snel komen we bij een informatiebord dat aangeeft dat daar vroeger “Het Gericht” heeft gestaan. Een plaats waar ter dood veroordeelden opgehangen werden. Zelfs schoolgaande kinderen kregen vrij om te gaan kijken. De doden bleven soms weken hangen om de bevolking “een heilzame vrees in te boezemen”.

Wie weet waar dit “gericht” heeft gestaan en waarom dat het op die plek stond?

Na deze plek had ik het idee dat ik wat sneller liep en het pad liet ik gemakkelijk onder mijn voeten wegvloeien. Of was het de nog vroege frisheid van mijn benen dat het zo gemakkelijk ging. Soms alleen genieten van het landschap, dan weer lekker kletsend met iemand waar je langs liep. Soms was het herinneringen ophalen aan eerdere expedities en hoe fantastisch deze meestal waren, dan weer een kennismaking met een deelnemer die je nog niet of nauwelijks kent.

De helling afgaand brengt ons naar de oever van de Geul. We volgen het pad langs de rivier en machtige beukenbomen en kort voor de lunchplaats komen we langs Kasteel Oost. In 1563 woonde hier luitenant Drossaard Pieter van den Hoff en werkte voor de Siciliaanse Drossard Don Gaston Spinola in naam van de Koning van Spanje. Deze voerde het bewind over Valkenburg.

Ook heeft hier een barones gewoond en die hofdame is geweest bij maar liefst Keizers.

Hoe heette deze barones en voor welke Keizers was zij hofdame?

Na een voortreffelijke lunch met gebakken ei en spek werd de moed weer bij elkaar geraapt en liepen wij door naar ons eindpunt voor de 1e dag. Dat waren de Geulhemer molen en de Geulhemergroeve.

Gelukkig liepen we hele stukken onder de beschutting van bomen aan de oever van de Geul. Gelet op de stijgende temperatuur was dat zeer welkom. Bij de molen werden rap de tenten opgezet door de deelnemers van de IJsland en de Fjälräven. De anderen kregen een veldbedje voor de nacht in de koele grotten.

De meesten namen een verkoelende duik in het zwembad en vervolgens was er ook tijd voor een praatje op het terras van de Herberg met bijbehorende verkoelende drankjes.

Natuurlijk was er weer een degelijke maaltijd verzorgd en na een zwoele avond wordt uiteindelijk toch de slaapzak opgezocht.

Van wanneer dateert de Geulhemer molen en wat werd er gemalen? 

Welke functies had de Geulhemer groeve in het verleden zoal nog meer?

Zondagochtend lekker op tijd uit de veren en je rugzak weer inpakken. Dan buiten bij lekker weer een goed ontbijt. Wat wil de mens nog meer. Na nog een korte briefing, waarbij Hans een kleine lach niet kon onderdrukken, verlieten we onze bivak. Nu niet eensgezind met het groende T-shirt van Hiking & Adventures, maar nu zag je een rijk geschakeerd palet met shirts van eerdere expedities. Toen we net op weg waren kregen we meteen al een flinke kuitenbijter en even later een steile klim waarbij de meesten de aanwezige trap niet mochten nemen. Nu snapten wij het lachje van Hans die ochtend.

Het bracht ons naar het uitzicht van een open mergelsteen groeve. Weliswaar niet in gebruik, maar mooi om te zien, en zoals er zoveel in het Limburgse landschap aanwezig zijn.

We slingerden ons weer door mooie paden, waar soms het water en de modder nog volop aanwezig waren. We kwamen door gehuchtjes waar we nog nooit van gehoord hadden. Want zeg nou eerlijk: wie kende Sibbe, IJzeren en Scheulder al voordat je dit plaatsnaambordje zag deze ochtend. 

De meesten van ons waren ondanks het weer en de vermoeiende eerste dag, en vlak de avond niet uit, nog fris en fruitig. Sommigen hadden last van hun eerdere inspanningen en de temperatuur die op hen inwerkte. Daarom werd iets vaker een korte pauze ingelast en dat was goed.

In Scheulder, bij het enige café restaurant van het dorpje, werd halt gehouden voor de lunch. Een heerlijk broodje hamburger ging er bij de meesten wel in, naast heerlijk belegde broodjes en groenten met noodzakelijke vitamines.

Hoe heet dit café en wat is er zo bijzonder?

Hierna de laatste loodjes onder het aanzwellende gedonder. Het duurde niet lang en de regen viel in stralen uit de hemel. Snel zag je het water met de Limburgse löss en stenen in razend tempo de hellingen af komen. Noodweer in levende lijven en we konden zo zelf aanschouwen wat een puinhoop dat in korte tijd kan aanrichten in de straten, de velden en de huizen. De nieuwe regenjassen werden meteen getest en bleken gelukkig bestand tegen deze hoeveelheid regen. Maar of iedereen daardoor ook droog bleef is maar de vraag.

Na een korte debriefing werd keerden de deelnemers huiswaarts.

Schrijver was toen al thuis, omdat daar nog een heleboel pakken hooi op hem lagen te wachten om in de schuur getast te worden. Onder druk van een onheilspellende lucht en flink gedonder werd even flink aangepakt. Helaas zonder enige hulp, maar net voor zes uur zaten alle pakken hooi in de schuur. Het was een flinke extra workout en ondertussen viel bij mij ook de regen met bakken uit de lucht. Gelukkig klus net op tijd geklaard en kon ik terugkijken op een fantastisch weekend en de beentjes van de vloer leggen.

Nu nog een maandje wachten en dat gaan we voor een hele mooie IJslandexpeditie, hopelijk niet onder zo’n extreme weersomstandigheden als dit weekend.

Gerrit

========================================================================

Het eerste dagje IJsland training in Apeldoorn.

Zaterdag 6 januari 2018 was het dan eindelijk zover. De eerste informatiedag over IJsland en natuurlijk het eerste stukje wandelen om alvast in de stemming te komen.

Verzamelen in de Stayokay Apeldoorn met de verschillende groepen samen. Wakker worden met een bakkie na een flinke ochtendrit. Voor mij na Lapland en de Toubkal de derde uitdaging op rij. Voor mijn vrouw de eerste grote uitdaging. Super om het een keer samen te kunnen gaan ervaren.

De groep was groter dan in eerste instantie bij de inschrijving was opgegeven, maar dat maakt het alleen maar gezelliger. Na het eerste en zeer vertrouwde UIT luisteren, heette Hans ons namens de organisatie welkom en verzocht ons naar de diverse lokalen te gaan voor een uitleg of presentatie over de diverse tochten.

Na een leuke presentatie van een enthousiaste Ankie, ex IJsland ganger kon haar foto boek nog even worden ingekeken,

Hoewel het tijdens de presentatie duidelijk werd dat wij echt rekening moeten gaan houden met wind, kou, ijs en regen, werden wij er toch echt warm van. Wat een geweldige pure natuur en wat een onwijs gaaf vooruitzicht. Ja en een beetje afzien en zeker wat natte voeten krijgen, nou dat zien wij daar wel.

Daarna een toelichting van Joost, die samen met Micha onze begeleiders in IJsland zijn. Joost heeft zelf ook ervaring, maar dan uit de tijd van de berenvellen en knotsen.

Hoewel nog niet alle informatie bekend was geeft dit wel een redelijk goed beeld van wat ons te wachten staat.

Leuke, diverse groep met een samenstelling van Hiking veteranen en nieuwkomers. In ieder geval een enthousiast groepje bij elkaar. Rugzakken om en met de hond aangelijnd op pad gegaan. Eest richting Asseltse heide en daarna richting Hoog-Soeren voor een pannenkoekje met een warm bakkie.

Perfect wandelweer. Zonnetje, droog en mooi winter vergezichten.

Onderweg nog een kleine gratis drone presentatie.

Na de lunch lekker babbelend met verschillende deelnemers het laatste stukje terug richting Apeldoorn. In totaal toch om en nabij de 20 km weg gestapt. Gezellig kennis kunnen maken met verschillende mensen uit de groep. Oud bekenden en nieuwe contacten. Uiteraard nog niet iedereen persoonlijk kunnen spreken, maar dat komt vast nog bij de volgende trainingen of de tocht zelf.

Daarna nog de mogelijkheid om wat nieuw materiaal te bekijken en voor wie het wilde de mogelijkheid richting Vos Outdoor te gaan voor wat paswerk en aanschaf nieuw materiaal. Nu eens niet tijdens de tocht ingelast en dat was een prima idee en een goede afsluiting van een goed geregelde, gezellige dag.

Wij hebben er nu al erg veel zin in.

Carl en Emmy