ATB Marokko dag 2

  

Dag 2 Via de Tessaoutkloof en de pas Tizi n Oulaoun naar Toundoute.

Om 7.30 uur werden we verwacht voor het ontbijt. Er was een uitgebreid ontbijt met heerlijke thee. Om 8.15 uur vertrokken we voor een pittige dag door de Tessaoutkloof. Het was meteen klimmen geblazen. Eerst een aanloopje van 2 km, waarna we een glooiend stuk van 9 km kregen. De uitzichten waren al geweldig en je kon de contouren van de kloof al zien. Onderin de kloof stroomde nog wat water, maar aan de breedte van de kloof  en het reliëf in de rivierbedding, kon je aflezen dat het ook een sterk kolkende rivier kan zijn.  Gezien de extra km die enkelen op dag 1  hadden gemaakt, stond Saïd op een strategisch punt voor de afslag door de rivierbedding. De 11  km rivierbedding bestond uit keien en crossings. De kloof werd hier ook aanzienlijk smaller en er was voor ons een technisch mountainbike parcours weggelegd. Je moest hier je techniek aanspreken en af en toe je fiets  zelf de route laten bepalen. Tegensturen leverde vaak het averechtse op dan kwam je geheid om een andere plek af dan dat de bedoeling was. Diverse keren moet de stromende riviertje gekruist worden. Sommige waren vrij simpel en ondiep, bij anderen moest je op de gok en hopen dat je niet plotseling grote keien tegen kwam. Soms was het net alsof je op een plek bleef, vanwege de sterke stroming, maar uiteindelijk overwonnen we het allemaal. Zelfs onze Landrover volgde ons door dd rivierbedding, net als talloze ezeltjes met vracht die door de kloof kwamen. Hierna weer 10 km over een glooiend parcours en nu kwamen in de bergen op de rode en blauwgroene kleuren erbij. Echt schitterend mooi. Superlatieven schoten tekort. Diverse berbersorpjes werden weer doorkruisd. De kinderen schreeuwden “Stylo stylo”, die had ik niet bij. Achteraf gezien had dat waarschijnlijk ook tot de nodige onrust gezorgd, want voor een heel dorp kinderen zou ik nooit genoeg pennen hebben. De lunch was weer op een mooie locatie in de rivierbedding in de schaduw, al was de temperatuur vandaag aanzienlijk beter. Daarom ging het waarschijnlijk ook een stuk beter. Na de lunch klommen we 2 km in aanloop naar de echte klim van vandaag, 7 km klimmen achter elkaar. Het landschap werd hier ook ruiger en de bergen leken torenhoog. Adembenemend en dan bedoel ik niet eens door het fietsen, maar juist het uitzicht. Door de enorme bergeb voel je je enorm nietig. De ooh’s en aah’s waren ook weer volop te horen. In deze 7 km moesten we 700 meter klimmen, snel uitgerekend 10%. Het ging een stuk beter dan gisteren. In het ruige landschap, kwam de kleur rood steeds duidelijker naar voren. Hierna volgde een afdaling van 23 km, sommige stukken beter dan andere. Helaas kwam ik ook een keer te val, maar ik had gelukkig weinig snelheid. Het was even schrikken en de linker kant was geblesseerd, logisch met die grote keien. Na wat alcohol, helaas alleen op de wonden, en jodium werd ik goedgekeurd om verder te fietsen met een Advil om de pijn te stillen. Ik vond het maar eng, zeker met die keien. Later kregen we asfalt, wat een rust. Na dd afdaling moesten we nog 20 km, weer op en neer. Dit was goed te doen, met een beetje terugschakelen kon je toch al makkelijk boven komen en de laatste 10 km gingen als een sneltrein. De laatste 2 km keken we uit op een hoogvlakte en daar kwamen we dan ook bij onze gîte uit. Heel fijn. We kregen frites en spiezen, heerlijk gemarineerd. Jaap haalde de whiskey nog tevoorschijn, dat smaakte ook goed. Nog even wat napraten over de mooie dag en alles wat we weer hebben doorstaan. Dan lekker naar bed.

Gr. Nicole