Limburg weekend 2018

Limburg weekend 26 & 27 mei 2018

De trainingen hebben een enigszins verplicht karakter”, schreef Hans Robijn op de website van Hiking and Adventures. Onder de memorabele zaken gedurende de training van de Corsica-, IJsland- en Fjällräven-groep van afgelopen weekend door het Limburgse Krijtland mogen toch zeker de overvloedige zonneschijn worden genoemd, de verkoelende witte wijn en het frisse bier in of rond het zwembad van
de Geulhemer Meulen. En niet te vergeten het rustieke kamperen rond dat zelfde zwembad, het eenvoudige doch voedzame diner en het voortreffelijke ontbijt waaraan de deelnemers slechts hoefden aan te schuiven. Het leven van een wandelaar kan beroerder zou je zeggen.
Vanwaar dan toch die aansporing van Hans? Nou, ook dát is een memorabel verhaal, een verhaal waar wij – alle deelnemers van dit weekend – trots op zijn.

Dat er zaterdagochtend vele deelnemers reeds vroeg, zeer vroeg moesten opstaan is bijzaak maar de snel stijgende buitentemperatuur bij het naderen van de startplaats in Gulpen zou een voorteken zijn van wat ons te wachten stond. En dat H&A-deelnemers verstandige mensen zijn bleek wel uit het feit dat alle normaliter meelopende honden ditmaal thuis waren gelaten. Of bij kennismaking met de eerste meters buiten de parasols van Rocca, ons startpunt, alsnog de vrijheid werd gegund dit tropische weekend op koelere plaatsen door te brengen. Zodoende was het aan Goofy the ServiceDog de eer hoog te houden.

Bij een temperatuur van tegen de dertig graden en een hoge luchtvochtigheid beklommen we de Limburgse heuvels, doorkruisten we de akkers en liepen we zwetend en drinkend, véél drinkend door de bossen. Het liet de organisatoren ogenschijnllijk koud en ze loodsten ons koelbloedig langs schaduwrijke plekken, lieten ons regelmatig rust houden en wisten precies op de juiste momenten en plekken lunches te organiseren. Het drukke telefoonverkeer tussen de verschillende organisatieleden (“maar welk parkeerterreintje bedoel je dan precies?”) en het weer door de hitte terug lopen naar dat ándere parkeerterreintje, ach dat zullen we hier niet memoreren. Maar weer wél de vele ontzagvolle blikken van het Valkenburgse terraspubliek die de Stoere Kolonne der Groene Shirtdragers in ontvangst mochten nemen. Of waren het meewarige, misschien zelfs verontrustte blikken? We zullen het nooit weten.

Hoe het voelt om onder de teisterende Limburgse temperaturen en vochtigheidspercentages koelbloedig voort te kunnen kuieren liet Hans ons uitendelijk ook even zelf ervaren: een korte wandeling bij kaarslicht door de mergelgroeve van Geulhem. Een vreemde gewaarwording om zwetend en puffend de meegebrachte fleece uit de
zware bepakking te vissen en aan te trekken maar het nut daarvan werd na luttele meters duidelijk: in de groeve heerste een constante temperatuur van 14 graden! Een dergelijk genot kan slechts door weinig zaken worden geevenaard. En juist daarop werden we vervolgens bij de Geulhemer Meulen in overvloed getrakteerd. Hulde voor de
organisatie! Een organisatie overigens die zich opnieuw van een zeer flexibele kant heeft laten zien getuige de omruilactie van de hardshell jassen.

De tocht van de zondag was zo mogelijk nog zwaarder, nog warmer en nog vochtiger dan die van de dag daarvoor. Aan het vele drinken zal dat niet gelegen hebben al zal de waard van de Meeulen tevreden zijn geweest met de omzet. En juist toen alle veldflessen leeg waren was
daar weer een uitspanning en een lunch die de vorige overtrof. Prima hamburgers!

En alsof de organisatie van H&A er achter zat werden we wéér getrakteerd op iets zeer verkwikkends: Een Regenbui. Onze nieuwe jassen hebben echter niets kunnen doen tegen de ondergelopen kelders, noch tegen de modderstromen in de omgeving.
Na de anderhalf uur van de door Hans beloofde 20 minuten begonnen we aan de afdaling naar Gulpen. We streken weer neer naast onze auto’s maar niet na een “Uitluisteren!”-toespraak van Hans en een luid applaus voor onzelf.

En Goofy? Die liep energiek kwispelend om Brani heen alsof hij zeggen
wilde: “Wanneer gaan we nou naar Zweden, baas?”….

Gr. Peter en Tom